Poreč został założony prawdopodobnie w V wieku p.n.e. przez Ilirów. W 177 p.n.e. osadę podbili Rzymianie i nazwali Julia Parentinum. W IV w. powstały mozaiki wczesnochrześcijańskie. Od 539 tereny te przypadły Cesarstwu Bizantyjskiemu. W latach sprawowania rządów przez Bizancjum (539–788) Poreč przeżywał czasy rozwoju. Wtedy to wybudowano słynną Bazylikę Eufrazjana, miejsce śmierci św. Maura, która w 1997 została wpisana na listę dziedzictwa kulturalnego UNESCO. Aż do 1267 miasto przechodziło z rąk do rąk, kiedy to w końcu władzę przejęli Wenecjanie.

We wczesnym średniowieczu w mieście zaczęli osiedlać się Słowianie. W czasie panowania weneckiego miasto przeżywało stałe napady Turków i epidemie. W 1797 władzę objęli Austriacy. W 1861 obradował tu sejm (Istarski Sabur).

Po I wojnie światowej całą Istrię przejęli Włosi, później po II wojnie światowej Poreč należał do Jugosławii, a po jej rozpadzie do Chorwacji.